Waaslandtunnel
GESCHIEDENIS
Begin 1900 was er een steeds groter wordende nood aan een verbinding tussen beide oevers. Vergevorderde plannen werden gestopt door het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog. Na de oorlog kreeg alles een ander uitzicht door de snelle opkomst van de auto. Op initiatief van de toenmalige burgemeester Frans Van Cauwelaert, kregen de plannen in 1929 hun vaste vorm door de stichting van de "Intercommunale Maatschappij van den Linker Scheldeoever" (IMALSO). Na grondig onderzoek besloot de IMALSO niet één, maar twee tunnels te bouwen. Eén voor voertuigen (Waaslandtunnel) en een andere voor voetgangers en fietsers (Sint-Annatunnel).
De tunnel is een cilindervormige pijp uit drie delen. Een betonnen sectie op linker- en rechteroever, en een gietijzeren middendeel van 1236 m met betonnen bekleding. De totale lengte van de tunnel is 2110,85 m. De lengte van portaal tot portaal 1768,85 m. De uitwendige diameter is 9,40 m en de inwendige 8,70 m. De breedte van de rijweg in de tunnel is 6,75 m. De eenvormige helling bedraagt 3,5 cm per meter.
De maximumdiepte tussen gemiddeld hoog water en het bovenste raakvlak van de tunnel is 26,59 m. Het diepste punt, het onderste raakvlak van de cilinder, ligt op 37,65 m onder de deksteen van de kademuur.
De werken vingen aan op 1 maart 1931 en werden uitgevoerd door de 'Compagnie Internationale des Pieux Armés Frankignoul'. Op de rechteroever werden huizen, pakhuizen en een brouwerij gesloopt. De Brouwersvliet werd drooggelegd, zodat men een bedding verkreeg voor de voertuigentunnel, en daarna voorgoed gedempt. Het grootste deel van de tunnel werd geboord door zeer waterrijke grijze en groene zandlagen. Slechts een deel onder de Schelde gaat door een dichte kleilaag.
De boring van de verticale verluchtingspijpen van de verluchtingsgebouwen naar de tunnel werd gedaan met een voor die tijd zeer geavanceerde methode: men bevroor de ondergrond, om hem vervolgens weg te hakken, en te betonneren. Dit voorkwam instorten van de natte en zanderige bodem.
De tunnel werd over de grootste lengte onder luchtdruk uitgevoerd door middel van een handschild met een buitendoormeter van 9,40 m. De tunnelbekleding bestaat uit gietijzer elementen met loodvoegen (analoog aan de Sint-Annatunnel). De bouw werd toegewezen voor 240 mio BEF (ongeveer 6 mio euro).
Inhuldiging
TUNNELLIED Willem Gijssels
Komt vrienden en vreemden, wij hebben ze klaar !
Vandaar al dat vrolijk geschater.
Wij kregen een Simplon en een Saint-Gothard;
Ze kwamen alleen maar wat later.
En ze zijn bovendien 't is een lust om te zien
Gelegen al onder het water!
Sinte-Anna zolang van haar moeder beroofd,
Wordt straks in een grootstad herboren;
Ze Schudt haren schouder en steekt 't Vlaams Hoofd
Omhoog met paleizen en toren.
En de tunnels die slaan
Voor een leven de baan,
Dat eeuwen al zocht door te boren !
En schallen bazuinen,is 't feest aan het strand
De Schelde mag blijde nu stromen.
De tunnels ze zijn er, en zijn bij de hand
Men zou er geen beter bekomen.
Hoog, de tunnels begroet,
Die te rit of te voet
Ons de wegen doen gaan onzer dromen.
De opening vond plaats op 10 september 1933, en werd bijgewoond door koning Albert I en koningin Elisabeth. Onder leiding van de toondichter Renaat Veremans werden het lied "Tunnelgroet" en de cantate "Heilzang" ten gehore gebracht. Verdere festiviteiten waren: een waterstoet, zeilwedstrijden, een zwemfeest, een festival voor zangverenigingen, internationale rally's voor auto's, motorfietsen, rijwielen en vliegtuigen, een beiaardconcert, een bloemententoonstelling en een optocht van schoolkinderen. Een bronzen medaille met een diameter van zeven centimeter herinnert ons aan dit evenement. Het is gedateerd 1933. Het wordt ondergetekend door Fonson.
Tol en Gebruik
Het gebruik van de tunnel was niet gratis, er moest tol betaald worden. De bewoners van Sint Anneke kregen wel vermindering. Zij droegen reeds bij aan de bouw van de tunnel door de bouwgrond voor hun huis te kopen van IMALSO.
Uit het reglement:
Er was ook een takeldienst voorzien door IMALSO.