BLOKKERSDIJK

Geschiedenis

Kaart uit 1620: de Dijken rond de Borgerweert
Kaart uit 1620: de Dijken rond de Borgerweert

Farnese neemt een sluipweg over Blokkersdijk

Blokkersdijk is de westelijke grens van de Borgerweert. In het velengde van deze dijk lag de Suikerdijk. Deze sloot opnieuw aan bij de Scheldedijk in Burcht. Deze dijken omzoomden dus de Borgerweert, een zeer waterrijk gebied, dat ongeschikt was voor het verbouwen van gewassen, en enkel kon dienen als weiland voor het vee van de talrijke beenhouwers van Antwerpen.

De Blokkersdijk is onlosmakelijk verbonden met de geschiedenis van Antwerpen. De Borgerweert was een onbewoond gebied, aan het oosten van het Graafschap Vlaanderen. En had een strategische functie als gebied dat gemakkelijk onder water kon gezet worden.  De Alleheiligenvloed van 1570 had Antwerpen zwaar getroffen, maar de Borgerweert bleef gespaard. In 1583 besloot de Staten-Generaal de Scheldedijk bij Burcht de doorboren en de Borgerweert onder water te zetten. Maar ook de Spanjaarden sloegen verschillende bressen in de dijken.  Farnese had Gent in zijn macht, en kwam over de Schelde naar Antwerpen gevaren. Maar voor de rede durfde hij zich niet laten zien, bang voor het kanonvuur van de Antwerpenaren. Die hadden de zijde gekozen van de Staten-Generaal. Dus voer Farnese over de Borgerweert naar Blokkersdijk. Daar eiste hij de mensen van Melsele op om zijn schepen over Blokkerskijk te tillen. Aan Melsele-polder (het huidige industriegebied) stak hij de Scheldedijk door, waardoor het halve Waasland onder water kwam te staan, tot in Stekene.

De slag bij Blokkersdijk

De Staatsen bleven raids uirvoeren op het Waasland, en de overheden trachtten de bestaande bastions te versterken en te bemannen; Zo werd in 1605 fort Isabella gebouwd. Dit fort zit nu onder het water van de jachthaven, wat het baggeren bemoeilijkt, omdat de op de bodem een fort zit.

Ernest Van Nassau voer met een Staatse lergermacht avn 200 schepen naar Blokkersdijk. Zij werden van op beide oevers beschoten, maar hij landde met 9 regimenten voetvolk nabij Blokkersdijk. Aan de overzijde was Prins Maurits geland in Oosterweel. Maar de plannen voor de aanval was de Spanjaarden bekend. De  Staatsen werden achtervolgd en beschoten. 500 werden gedood, 136 werden gevangen genomen. Ernest van Nassau en Prind Maurits hesen de zeilen en keerden terug.
Door de legers werden veel paarden geparkeerd in de Borgerweertpolder, en die aten al het gras op, een ramp voor de beenhouwers van Antwerpen.

Bron: Geschiednis van Zwijndrecht en Burcht Deel 2, Dirk Verhelst

Pijp Toebak

De watersnood van 1953

De bres aan Pijp Toebak

De locatie van de bressen nabij Blokkerdijk

De watersnood van 1953 staat in het bewustzijn van de bevolking van Nederland, België en Engeland gegrift. In België stierven 28 mensen, in Nederland 1836, op zee 224, in Engeland 307.

Ontelbaar waren de dieren die verdronken. 100.000 verloren hun woning.

Bij Pijp Toebak, in de Melselepolder, net voorbij Blokkerdijk begaf de dijk onder druk van het water. Hetr water stroomde de Polder in, en verwoeste hebben en houden.

Ook op het Sint Annastrand sloegen de golven de huisjes van de bewoners binnen. In de nacht van 31 januari op 1 februari werd het personeel van IMALSO gevorderd om de bewoners te evacueren. Vele bewoners van Sint Anneke boden gastvrijheid aan de mensen van de Plage.

Helemaal erg was het voor de mensen in de Put, het laatste restant van het Vlaams Hoofd. Ook daar werden mensen geëvacueerd.

Foto's: Bert D.






Oud-Sint An, de Put onder water in 1953

Het onstaan van het reservaat

Ieder nadeel heeft zijn voordeel

Toen het meeste water was weggetrokken en de dijken gedicht, bleef er aan Blokkerdijk een grote plas water over.