De paniek is enorm: duizenden Antwerpenaars proberen te vluchten. Meestal gaan ze naar Nederland, maar ook de pontonbrug is een uitweg: duizenden verdringen zich op het Steenplein. Wie wacht op de Scheldekaaien stikt van de rook: de petroleumtanks zijn in brand geschoten. Iedereeen wil via de Pontonbrug Sint Anneke bereiken.

Maar militairen hebben voorrang op burgers op de brug. Dat veroorzaakt rellen en gendarmes moet tussenkomen met de sabel om het leger doorgang te geven.

De New York Times schrijft:
De toegang tot de pontonbrug leek op de monding van een riool, waarlangs alle ellende van een hele natie stroomde.

Ongeveer 100.000 mensen steken die dagen de pontonbrug over.

De veerboten kunnen om het kwartier 200 man naar Sint Anneke brengen., maar ook roeiboten, schuiten en mosselboten worden bestormd.

Op 9 okt zijn nog niet alle vluchtelingen kunnen oversteken. Maar de pontonbrug mag niet in handen allen van de Duitsers. Met petroleum en springstof wordt de brug vernietigd. Als dat niet volstaat worden de laatste schepen met de kanonneerboten van het Belgisch leger tot zinken gebracht.